کارآفرینی در کسب و کار خانگی
کارآفرینی کسب و کار خانگی : امروزه کسب و کارهای خانگی از بخشهای حیاتی و ضروری فعالیتهای اقتصادی کشورهای پیشرفته محسوب میشوند. کسب و کار خانگی از نظر ایجاد شغل ، نوآوری در عرضه محصول یا خدمات، موجب تنوع و دگرگونی زیادی در اجتماع و اقتصاد هر کشور میشوند. همچنین برای جوانان، کسب و کارهای خانگی، نقطه شروع مناسبی برای راه اندازی کسب و کار شخصی است، زیرا راه اندازی آن در مقایسه با دیگر انواع کسب و کار ساده و آسان است.
کسب و کارهای خانگی در ایران نیز سابقه دیرینهای دارند. بسیاری از صنایع دستی که امروزه هم وجود دارند، در منازل و محل سکونت افراد تولید میشده اند. بهطور کلی کسب و کار خانگی پدیده جدیدی نیست، بلکه در نتیجه تغییرات و تحولاتی که در فعالیتهای اقتصادی – اجتماعی امروز به وجود آمده به آن توجه بیشتری شده است و این نوع کسب و کارها روز به روز گسترش و توسعه مییابند.
«کارآفرینی» بحثی که این روزها بیش از همیشه و بیش از همه چیز در مورد آن صحبت میشود، فرآیند یا مفهومی است که در طی آن فرد کارآفرین با ایدههای نو و خلاق و شناسایی فرصتهای جدید، با بسیج منابع به ایجاد کسب و شرکتهای نو، سازمانهای جدید و نوآور رشد یابنده مبادرت میورزد.
این امر توأم با پذیرش خطرات است، ولی اغلب منجر به معرفی محصول یا ارائه خدمت به جامعه میشود. بنابراین «کارآفرینان» عوامل تغییر هستند که گاهی موجب پیشرفتهای حیرتانگیز نیز شدهاند. انگیزههای مختلفی در کارآفرین شدن مؤثر هستند که از جمله آنها نیاز به موفقیت، نیاز به کسب درآمد و ثروت، نیاز به داشتن شهرت، و مهمتر از همه نیازمندی به احساس مفید بودن و استقلال طلبی را میتوان نام برد.
شرایط و مشخصات شخصی و اجتماعی و یا حتی نیازهای جامعه باعث میشود که ابتکارات و خلاقیتهای نوینی شکل بگیرد و شروع هرکاری با سرمایهای اندک و یا زیاد شروع شود.
«چگونگی ارزش مورد انتظار» (expected value) هم مفهومی کلیدی در کارآفرینی است و یکی از سؤالات مهم در این خصوص این است که چه کنیم که نسل جوان، کارآفرین شوند؟
شاید بتوان مؤلفههای ارزشهای مورد انتظار نسل جوان را دستکاری کرد تا به جایی برسیم که ارزش مورد انتظار را به سوی کاری مولد سوق داده و به طریقی برهم بزنیم که فرد به سوی کار مولد و ارزشمند رهنمود شود و مؤلفههایی که اشخاص را از مسیر کارآفرینی جدا میکنند، شناسایی شوند.
به طور کلی از اوایل قرن بیست و یکم با طیف و پدیده جدیدی در کشورهای در حال توسعه با عنوان «مشارکت اقتصادی زنان در جامعه اقتصادی کشور» مواجه شدیم.
اغلب اوقات، زنان فرصتهای کاری کمتری دارند و با حقوق و دستمزد کمتری مشغول به کار میشوند. قوانین حقوقی ناظر بر خانواده، زمینههای مثبت و منفی فراوانی دارند و با وجود اینکه هیچگونه منعی برای کار زنان در جامعه موجود نیست، اما برخی از قوانین، خود نقص شده و برخی از آنها نیز حمایت زنان را در پی دارند؛ که از آن جمله میتوان به موضوع ماده 1106 مربوط به نفقه زنان و ماده 1117 موضوع منع کار زنان در صورت عدم رضایت شوهر اشاره کرد.
این در حالی است که ماده 5 مصوبه 1371 شورای عالی انقلاب به منظور افزایش مرخصی زایمان زنان و قانون اشتغال نیمه وقت زنان نیز کمکی به استفاده از حقوق مساوی آنها نکرده و بدیهی است زمینهسازی در خصوص راه اندازی فعالیت زنان، مستلزم بررسی مشکلات و رفع موانع خواهد بود.
بر این اساس، رسیدگی به وضعیت تدارکات و تجهیزات اولیه شروع کار و سنجیدن شرایط موفقیت در کسب و کار و سرمایهگذاری بر روی شخص کارآفرین (کسب مهارت و تجربه)، پیش نیاز و زمینهساز سازماندهی و کارآفرینی است و قطعا انتظار واقعگرایانه از آنچه به عنوان «نقشه راه» مطرح میشود، شروع کار و دسترسی به موفقیت را آشکارتر میکند.
حتی در شرایطی که به نظر میرسد شروع کار نیاز به تجربه قبلی نداشته باشد، باز هم «آشنایی با زمینه کار مربوطه» رسیدن به هدف را آسانتر و اخذ نتیجه را ارزشمندتر میکند.
کارآفرینی کسب و کار خانگی : در این مبحث که نگاهی به معرفی کسب و کارهای خانگی میکنیم، شاید در شروع، «کم ارزشی میزان درآمد» به نظر بزرگ جلوه کند، اما باید این مهم را در نظر داشت که چنین کسب و کارهایی مزایایی را دربر دارد که امکان بهرهوری و رشد اقتصادی را در خانواده آسانتر میکند، یعنی بدون اجاره کردن محل، دفتر کار، مغازه، فروشگاه و بدون ثبت شرکت و مؤسسه، بدون ترک منزل و توانایی اداره کار در خانه میتوان کاری را شروع و کسب درآمد کرد.
امروزه با پیشرفتهای زیادی که در زمینه علوم رایانه و دیگر وسایل ارتباطی به وجود آمده، محیط خانه محل مناسب و کاراتری برای کسب و کار شده است. اگرچه تمامی مشاغل قابل راهاندازی در منزل نیستند، اما انواع بسیاری از مشاغل را میتوان از منزل هدایت و راه اندازی کرد و بخشی از درآمدها نیز معاف از مالیات میشوند. تقسیمبندی و انتخاب کسب و کار در منزل با روحیه افراد متفاوت است.
گام اول اینکه باید بازار داخلی و کسب و کار انتخابی را به درستی شناسایی کرد. برای شروع هرکاری باید برنامه کار و به عبارتی طرح کسب و کار را نوشت (plan business) این روش در حالی گسترش یافته است که برای هر نوع کسب و کاری باید در شروع کار، طرح مقدماتی و برنامهریزی کاری داشت.
شاید در شروع نیازی به نوشتن طرح و برنامه احساس نشود و شاید چون بیشتر اوقات «سرمایهگذاری شخصی» و یا «خانوادگی» است، توجیه شفاهی طرح مورد تأیید قرار گیرد، اما زمانیکه کار پیشرفت کرد و یا برای دریافت وام و یا رشد فعالیت به صورت جدیتر کار را تعقیب میکنیم، احساس وجود و لزوم طرح کسب و کار احساس میشود.
گاهی اوقات احساس میشود که انتخاب نوع کسب و کار نیز بستگی به جنسیت افراد دارد. برخی از انواع مشاغل شاید در قدیم مناسب انتخاب شغل و فعالیت جهت زنان نبود و صرفاً به وسیله مردان انجام میشد و بالعکس کارهایی از جمله نظافت فضاهای خصوصی از جمله استخرهای منازل، باغبانی و … از انواع کارهایی است که اجرای آن توسط زنان غیرمعمول به نظر میرسد، اما نوعی از کارها مشابه نگهداری کودکان، کارهای دستی که نیاز به سلیقه زنانه دارد، از عهده زنان بر میآید.
در برخی از مشاغل نیز جنسیت تأثیری ندارد، مشابه بازاریابی تلفنی، آشپزی، سرویسهای خدماتی (تایپ، ترجمه، تدریس خصوصی)، اما در این نوع کارها ابزار مناسب، تجربه و تحصیل به طور مثال (در بخش ترجمه و تدریس) و همچنین نحوه اطلاع از چگونگی امنیت کاری و سلامت کار و همچنین پشتکار در جهت اخذ نتیجه مطلوب و از موارد مهم آن روشهای مختلفی برای معرفی خدمات قابل ارائه نیز موجود است.
منبع : خبر آنلاین